ταυροχολικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο άλας ή στον εστέρα τού ταυροχολικού οξέος

2. φρ. «ταυροχολικό οξύ»

(βιοχ.) οργανικό οξύ που εκχυλίζεται από την χολή βοδιού και το οποίο με υδρόλυση δίνει ταυρίνη και χολικό οξύ.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. taurocholique (acide) < ταύρος + χολή + -ικός. Η λ. μαυρτυρείται από το 1879 στον Γ. Καραμήτσα].